Hoe ga je om met dyslexie ?

Om te beginnen heeft dyslexie hele positieve kanten, maar ook een paar nare kanten. Dyslexie is een technische stoornis in het lezen, is aangeboren, erfelijk en bevindt zich in de hersenen. Dyslexie betekend letterlijk: Niet kunnen lezen. Al van kinds af aan heb ik moeite met lezen, niet dat het niet lukt, maar ik lees verdomde sloom….

Naast het ondernemen doe ik de opleiding bedrijfskunde aan de Universiteit van Amsterdam. Per vak moeten we, elke week, vijf wetenschappelijke artikelen lezen. Je snap dat ik een heel weekend in kan plannen met het lezen van artikelen. Maar gaande weg leer je voor jezelf bepaalde trucjes, die voor jou werken, om hier mee om te gaan.

 Dyslexie heeft ook invloed op het schrijven. Ik stootte vooral mijn hoofd bij het afstuderen. Ik had niet laten weten dat ik dyslexie had, want ik wilde wel eens weten hoever ik zou komen zonder “extra” hulp. Niet ver… Toen ik het verslag volledig inleverde kreeg ik de opmerking: “ik kijk niet verder na. Te veel spelfouten. Onprofessioneel”. Toen ik aangaf dat ik dyslexie had, verontschuldigde ze zich. Aan de ene kant denk ik als iets inhoudelijk goed staat, creatief is en aansluit of de bedrijfsvoering, wat maakt spelling dan uit? Daar moet je dan doorheen kunnen kijken, toch?

Maar aan de andere kant als ik een mail of een verslag krijg en ik zie spellingsfouten (niet dat ik die zie, maar bewijze van spreken) dan zou ik ook denken onprofessioneel. Het is toch je basis. Ik had een mail verstuurd naar toen mijn stagebegeleider bij mijn stage bedrijf. Hij had die uitgeprint en alle spellingsfouten in de mail omcirkeld. Ik keek heb aan, vrij wel geïrriteerd, en hij zei “je moet beter op je spelling letten”. Waarbij ik aangaf dat ik dit niet zie en dat ik dyslexie heb. Gelukkig werd daar begrip voor getoond en werd er nooit meer wat over gezegd. Maar wat als ik nou een big business woman ben in de corporate? Dan laten ze me echt niet met spellingsfouten de deur uit lopen.

Gelukkig heeft het hebben van dyslexie ook heel veel mooie kanten. Mijn hersenen werken nou eenmaal anders. Ik denk anders, ik verwoord anders en ik heb een andere kijk. Dyslexie maakt je creatiever, meer visueel en doelgerichter. Dit zet ik dan ook zeker in! Ik  gebruik de goede dingen van dyslexie om mezelf te verbeteren. Ik accepteer dat ik nou eenmaal nooit een copywriter zal worden, ik zal nooit voor de lol hele dikke ingewikkelde boeken lezen en ik zal nooit een schrijver worden (hoewel ik heel graag een boek zou willen schrijven). Maar dat is okay. Dyslexie kan je zien als een belemmering of juist als kans. Een kans om de wereld net even anders te bekijken en niet te denken zoals de meeste mensen denken.